Waarom 2020 toch een fantastisch jaar was!

2020, het jaar waarin we heimwee kregen naar de periode waarin ‘corona’ nog gewoon een biermerk was.
2020, het jaar waarin er gegoocheld werd met woorden als knuffelcontact, bubbels, lockdown en hoestschaamte.
2020, het jaar waarin de wereld even stopte met draaien en we familie en vrienden moesten missen.
2020, het jaar waarin we de tijd konden nemen om oude hobby’s weer op te pikken en we meer tijd hadden voor alles wat ons lief was, al dan niet op afstand.
2020, het jaar waarin we ondanks al het nare nog steeds prachtige momenten konden beleven.
2020 was een fantastisch jaar en wel om volgende redenen:

“Mijn sportieve hoogtepunten scheren niet zo’n hoge toppen meer in vergelijking met de meeste van mijn collega’s. Misschien raar, maar wat er sportief uitstak dit jaar was het besef dat na meer dan 40 jaar, het lopen voor mij gedaan was. Pijnlijk, maar ook een bevrijding. Het “moest” niet meer. En zo kwam er ruimte vrij om volop te gaan genieten van het wandelen. Mijn wandelschoenen kunnen je vertellen hoeveel kilometer er dit jaar onder hun zolen kwamen, het waren er heel veel! Wandelen dus, een waardige vervanger, door velen nog ondergewaardeerd…”
“Verder was het voor mij persoonlijk een vrij zwaar jaar, maar het nieuws dat ik in februari ‘21 oma word, maakt veel goed. Ik kijk enorm uit naar dat kleine wondertje. Corona en lockdown leerden me ook een nieuwe hobby kennen. Tijdens het schilderen op nummer vergeet ik even alles rondom mij. Een rustgevende bezigheid waar je nog een leuk resultaat aan overhoudt. 2020 was een jaar om snel te vergeten, maar 2020 leerde me ook dankbaar zijn. Dankbaar dat iedereen in mijn omgeving gezond mocht blijven, dankbaar voor de vele lieve vrienden, en de onvoorwaardelijke steun.”

“Twee jaar geleden hadden we onze trouwdag vastgelegd. In 2020 ging het gebeuren, tot een hardnekkig virus ons deed beslissen om alles uit te stellen. Onze trouwdag kreeg zo een heel andere invulling. In plaats van in het huwelijksbootje te stappen, stapten we de fiets op richting de Muur van Geraardsbergen. Mijn papa had een prentje van ons vokke meegenomen, een enorme wielerliefhebber die vorig jaar kwam te overlijden. Bovenop de Muur haalde hij het prentje boven, een machtig moment! Achteraf gezien was deze dag één van mijn hoogtepunten van dit jaar. Een beetje afzien, mattentaartjes naar binnen spelen, een gezellige avond en vooral een dag met heel veel liefde!”

Ruud - adviseur Gent: "Jaar van de ommekeer"

"2020 was een jaar om nooit te vergeten. Niet enkel coronagewijs, maar ook op persoonlijk en sportief vlak. Het was het jaar van de ommekeer. Ik heb op verschillende vlakken opnieuw mijn draai gevonden. Op fysiek vlak idem dito. Drie meniscusoperaties, 1373729 kine-sessies later en een nieuw mondstuk verder, zorgen er samen voor dat ik weer vooruit kan kijken. Ik leg nog enige voorzichtigheid aan de dag, maar hoop in 2021 enkele #teamrunnerslab collega's te vergezellen tijdens enkele dua- of triatlons!"

Davinia - adviseur Zwijndrecht: "Vond weer juiste balans tussen lopen en rust"

"Het afgelopen jaar leerde mij dat rust nemen belangrijk is en dat het oké is om een training uit te stellen of deze aan te passen als je lichaam aangeeft dat het nodig is. Vorig jaar volgde ik tot op de letter mijn loopschema, met het gevolg dat ik vaak geen zin had om te lopen of dat sommige trainingen niet liepen zoals gepland. Mijn balans tussen lopen en rust was verstoord en dat liet mijn lichaam merken. Ik leerde dit jaar om af en toe op de rem te gaan staan en weer ten volle genieten van het lopen."

“Voor mij het is een heel moeilijk jaar geweest. Ik kon niet naar mijn familie gaan, dus heb hen een heel jaar moeten missen. Gelukkig ben ik terechtgekomen in het mooie #teamrunnerslab met stuk voor stuk allemaal lieve collega's! Het team voelde aan als één grote familie! Ik ben zo ontzettend blij dat ik deel mag uitmaken van deze mooie groep mensen!”

“Hoogtepunten in het jaar 2020 zijn zeldzaam, maar ze zijn er zeker. Ik vond er zelfs meerdere. In februari beleefde ik het mooiste loopmoment uit mijn hele carrière: mijn overwinning op de UTWT Tarawera (100 km). Daarna werden de wedstrijden schaarser. Het Belgisch kampioenschap ultratrail (80 km) ging gelukkig nog door en wist ik te winnen. Daarna werd het opnieuw lastiger om wedstrijden te vinden. Door die afwezigheid kon ik wel een eerste FKT op mijn naam schrijven.”
"Naast sportieve hoogtepunten, bracht 2020 ook nog andere mooie dingen met zich mee. Na een intensief jaar met operatie en immuuntherapie kreeg mijn vriend in oktober het verlossende nieuws dat zijn therapie gestopt mag worden. Grote en kleine gelukjes maakten dit jaar draaglijker. Zoals iedereen kijk ik uit naar een nieuwe start met hopelijk weer mooie doelen, gelukjes én een wereld waarin iedereen zijn glimlach weer mag tonen.”

“2020, een jaar dat ik niet snel zal vergeten. Of het later ook veel positieve herinneringen zal oprakelen zal alleen de toekomst mij kunnen vertellen. Ondanks alles heeft 2020 zeker een speciaal plaatsje in mijn hart. Dit was het jaar waarin ik mijn tweede diploma behaalde, maar eerlijk, werk zoeken in deze crisis zag ik niet direct zitten. Het geluk stond deze keer aan mijn kant en al snel kwam ik terecht in het meest fantastische team: #teamrunnerslab. Wat een mooi en hartverwarmend team is me dat!"
"Op sportief vlak was het een bewogen jaar. Er stonden jammer genoeg maar twee wedstrijden op de planning, maar hey, ik stond er wel! De persoonlijke records vormden de kers op de taart. Als ik nu op de afgelopen twaalf maanden terugblik, moet ik zeggen dat dit jaar echt nog wel meeviel. Stiekem hoop ik wel op een nog mooier en sprankelender 2021!”

“2020... Miljaar, wat een jaar! Het werd een emotioneel jaar, maar gelukkig ook één met absolute hoogtepunten. Na twaalf mooie jaren heb ik afscheid genomen van mij vorige job om bij Runners’ lab aan de slag te gaan. Een unieke kans voor iemand wiens grote passie lopen is.”
“En dan zijn er nog mijn sportieve hoogtepunten. 2020 was het jaar waarin ik mij voor het eerst durfde wagen aan die legendarische afstand van 42,2 km. Ik wou echt weten hoe het was om die afstand te lopen. Wel, het hoofd woog zwaarder dan de benen! Daarnaast was er nog mijn eigen mini-versie van de dodentocht. Via wandelknooppunten stippelde ik een route uit van Schelle tot Londerzeel waar ik dan ene nachtje bleef logeren in een B&B. Na inspanning volgt ontspanning, dus dit was het jaar waarin ik meermaals een momentje voor mezelf nam.”

“Een sportief hoogtepunt is niet ver te zoeken met mijn eerste marathon die ik net onder de 3u vervolledigde. De volledige voorbereiding reken ik ook zeker mee onder dit hoogtepunt. Ik had nooit gedacht om wekenlang 80 – 90 km per week te kunnen lopen zonder op blessures te botsen. Dat op zich vind ik al een hele stap vooruit. Mijn familie, vrienden en collega’s leefden mee naar dit moment, wat enorm veel deugd deed!”
“De periodes van lockdown hebben ons verplicht veel in ons kot te blijven. Met twee kids in huis van anderhalf en vier jaar oud zorgde dat geen moment voor verveling. Ik denk niet dat er in een normaal verloop nog zo’n periode komt waarin ik twee maanden onafgebroken bij de kids thuis zal kunnen zijn. Ik prees mijzelf gelukkig dat ik zo’n fijne tijd met hen kon hebben. We leerden onze kids zo nog beter kennen. Daarnaast hebben we België als vakantiebestemming leren appreciëren en hebben we beseft dat het niet altijd verre reizen moeten zijn om een zalige vakantie te hebben, hoewel we ook wel uitkijken naar een moment waarop we weer zorgeloos mogen reizen.”

“FaceTime gesprekken, zoom-meetings, smsjes, telefoontjes,... Hoe het met mij ging? ‘Druk’, zei ik steeds, ‘veel om handen, maar met de kindjes gaat het super!’ Ik genoot dit jaar des te harder van de interactie met mijn zoontjes. Mijn peuter en kleuter hebben dit jaar oneindig veel gelach op mijn gezicht getoverd. Niet met grote dingen, maar met de allerkleinste schattigste woordjes en de dikste knuffels.”

“2020 begon goed met eens een trainingsstage in het buitenland, iets wat al jaren geleden was. Tussen de lavastenen van Lanzarote werkte ik in aangenaam gezelschap vooral veel fiets- en loopkilometers af, wat me een voorsprong gaf tegenover andere jaren. Ik was daardoor klaar en beschikte over het nodige zelfvertrouwen om eind maart aan mijn triatlonseizoen te beginnen. Tot corona dichter en dichterbij kwam en ik het boeken van mijn vliegtickets naar Salou gelukkig even uitstelde. We dachten dat het bij die eerste wedstrijd ging blijven, maar één na één viel heel mijn triatlonkalender in het water. Tijdens de eerste lockdown kon ik mezelf nog verrassen met een virtuele 10 km in 36’08”. Na mijn eerste Ironman in oktober 2019 dacht ik die korte afstand niet meer zo snel te kunnen afleggen, dus het was een opsteker van formaat en een motivatieboost voor de verdere trainingen. Tussen twee lockdowns door kon ik toch nog drie triatlons in eigen land afwerken en telkens mocht ik het zegegebaar maken. Kleine lichtpuntjes in een jaar dat wereldwijd de geschiedenisboeken zal ingaan, maar op sportief vlak een beetje in het water viel. We hebben er het beste van gemaakt en geleerd flexibel om te gaan met wisselende omstandigheden. Op naar een beter 2021 waar we als persoon weer een stukje sterker in de (loop)schoenen zullen staan.”

"2020 vol hoogtepunten? Jazeker! Op 5 mei stapte ik in het huwelijksbootje. De dienst mocht dan wel in zeer beperkte kring zijn, maar de verbondenheid was en is er meer dan ooit. De Ultra Trail Mont-Blanc viel dan weer wel volledig in het water, maar de reis zelf kon op de valreep nog doorgaan. De bergen op zich geven mij al een boost, maar het beeld toen was ongelofelijk. We waren er eind augustus, hoogzomer zou je denken, maar niet toen wij er waren. Het weerbericht gaf kans op sneeuw vanaf 2.500m hoogte en ons plan was net om een mooie toer te maken naar Mont Joly op 2.525m. Vanaf 1.900m kregen we echter al een mals sneeuwtapijt voorgeschoteld. Wat een ervaring! In de zomer al lopend door de sneeuw de bergen doorkruisen en ondertussen ook nog eens een gigantische familie berggeiten spotten, adembenemend! Het jaar sloot ik af met de FKT GR Dijlelenad. Het parcours van 130km legde ik af in 12u23. De regen van de dag ervoor maakte het allemaal wat zwaarder, dus ik was heel tevreden met het resultaat. De support onderweg en de vele berichtjes voor en na mijn toch waren van enorme waarde, waardoor ook dit moment niet weg te denken is uit mijn lijstje met hoogtepunten."

“2020 was een jaar met weinig reizen, weinig buitenkomen en ups & downs met mijn gezondheid, maar toch kan ik terugkijken op verschillende hoogtepunten. Het jaar werd op gang getrapt met een tof nieuwjaarsfeestje. Veel meer feestjes kwamen er nadien niet meer, maar toch beleefde ik in augustus mijn leukste verjaardag ooit. Mijn nieuwe koersfiets en mijn lieve vrienden uit de tofste bubbel maakten deze dag perfect. Ik had het geluk om begin september nog een zalige vakantie te mogen beleven in Italië. Ik beklom de Stelvio, maakte nieuwe vrienden en genoot van de zon en ontspanning. In oktober trok ik samen met collega Valerie nog eventjes naar de zee voor een vakantie dicht bij huis. Het deed deugd om even te kunnen uitwaaien.”
“Sportief gezien maakte ik er ook het beste van. Tijdens de eerste lockdown heb ik regelmatig de fiets genomen en ondertussen genoten van het supermooie weer. Zelfs een serieuze val kon toen de pret niet bederven. Het heeft achteraf nog voor lachwekkende momenten gezorgd. 2020 was ook het jaar waarin het weer begon te kriebelen om aan atletiek te doen. Zo heb ik na tien jaar zonder pistewedstrijden mij nog eens aan een 1500m gewaagd. Het was mij zo goed bevallen dat ik besloot om mij opnieuw aan te sluiten bij een atletiekclub. Enkele weken later stond ik opnieuw aan de start van een wedstrijd: de 10K Streetrace in Lokeren. De verhoopte tijd kwam er niet, maar ik was tevreden dat ik nog eens aan een wedstrijd kon deelnemen. Naast de vele fietstochten en enkele wedstrijden kon ik ook een vriendin hazen tijdens haar eerste marathon, ook een moment waar ik met plezier op terugkijk.”

"2020 liet me af en toe een traantje wegpinken. En toegegeven, de drank vloeide dit jaar ook iets rijkelijker. Geen zorgen, het volume bleef meer dan aanvaardbaar. Toch waren er tussen alle teleurstellingen, frustraties en zorgen door nog verschillende lichtpuntjes om met plezier op terug te kijken. Met je rug deels tegen de muur gezet worden laat je ook toe om jezelf open te stellen voor uitdagingen en kansen waar je anders misschien geen oog voor zou hebben. Als bijna afgestudeerde had ik mij begin dit jaar voorgenomen om nog een laatste zorgeloze en werkloze zomer tegemoet te gaan. Het gebrek aan leuke vooruitzichten heeft dat plan in duigen doen vallen waardoor ik iets vroeger dan verwacht het werkveld ben ingestapt. Bijna exact zes maanden later heb ik mij deze keuze nog geen moment beklaagd. Ik heb mezelf weer gevonden en op korte tijd verschillende geweldige mensen leren kennen. Het absolute hoogtepunt was uiteraard het spelletje blufpoker dat adviseur Bram en ik tijdens het padeltornooi gespeeld hebben en dat verbazingwekkend goed uitdraaide. Het feit dat Koen tegen zijn eigen verwachtingen in na ons op het podium eindigde zorgt twee maand na de feiten nog steeds voor leedvermaak. Nee, even serieus. Lid worden van #teamrunnerslab was een geluk bij een ongeluk en kleurde mijn jaar! Jammer dat de kleur oranje mij nu net niet zo goed staat."

Nog welgeteld drie dagen en 2020 is voltooid verleden tijd. We hopen dat jullie net als ons kunnen terugblikken op enkele mooie momenten en kleine of grote gelukjes. Laat ons alleszins vol goede moed en hoop het nieuwe jaar ingaan.

#teamrunnerslab wenst jullie alvast een spetterend en sportief 2021!